Περισσότερο από άλλοτε, σήμερα, η μόρφωση που αποκτά το άτομο σε νεαρή ηλικία στα πλαίσια της τυπικής εκπαίδευσης είναι ανεπαρκής για να καλύψει τις ανάγκες σε γνώση που δημιουργούνται σε όλο το φάσμα της προσωπικής και επαγγελματικής ζωής του ανθρώπου. Η επιμόρφωση, η οποία αναπτύσσεται με πολλές μορφές και με τη βοήθεια διάφορων θεσμών, δίνει διέξοδο στην ανάγκη ανανέωσης και συμπλήρωσης των γνώσεων και των δεξιοτήτων, και αλληλοσυμπληρωνόμενη με την μόρφωση που παρέχει η τυπική εκπαίδευση, βοηθά στη βελτίωση της ποιότητας του μορφωτικού και του ανθρώπινου κεφαλαίου, αυξάνει την παραγωγικότητα της οικονομίας, και αποτελεί καθοριστικό παράγοντα στην διαμόρφωση κουλτούρας, κοινωνικών και πολιτισμικών αξιών. Κεντρικός στόχος της παρούσας μελέτης είναι η διερεύνηση των αναγκών των εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης σε θέματα επιμόρφωσης, τόσο από θεωρητική όσο και από εμπειρική σκοπιά.
